Pierwszy raz na CD! Debiutancki i bardzo niedoceniony album tej amerykańskiej, progresywnej formacji zazwyczaj błędnie jest opisywany jako soul-rock i z tego powodu niemal całkowicie ignorowany przez miłośników naszego ulubionego gatunku. Duży błąd, gdyż 80% muzyki na tym świetnym albumie to bardzo brytyjski w klimacie rock progresywny bazujący na soczystym i wszechobecnym brzmieniu organów Hammonda i bez wątpienia wzorowany na twórczości wczesnych Procol Harum! Co również ważne, lider zespołu (niejaki Kosinski) autentycznie potrafił komponować wpadające w ucho a zarazem niemal hymniczne utwory - co oczywiście dodawało całości dużego uroku. Tak naprawdę od progresywnej stylistyki odbiegał jedynie otwierający całość hard-soul-rockowy utwór oraz nawiązująca do stylistyki gospel, rockowa końcówka. Oba fragmenty całkiem fajne. Natomiast wszystko zawarte pomiędzy to najwyższej klasy prog-rock który z pewnością chciałoby nagrać wiele popularniejszych formacji! MUS!