Jedyny, dziś już kultowy album grupy, z 1972 roku. Muzyka Nurtu na zgrzebnym polskim rynku była bardzo ożywczym połączeniem stylistyki późnej psychodelii/wczesnego rocka progresywnego (częste zmiany rytmu i nastroju, sporo fletu, gitara brzmiąca jak sitar) z ciężkim gitarowym rockiem. Naszym zdaniem obok debiutu Breakoutu, "Enigmatic" Niemena, "Krywań, Krywań" Skaldów i "Korowodu" Grechuty, jest to jedna z pięciu najlepszych polskich rockowych płyt z lat 60-tych i 70-tych! Wydanie w dikipaku, z 2003 roku. (JL)