Bardzo dobry, zdecydowanie progresywny album nagrany z udziałem Billy'ego Joela! Znany potem z przynudzania autor Piano Man i Uptown Girl popylał tutaj na przesterowanym i rozbuchanym Hammondzie tak, jakby świat się kończył a towarzyszył mu młócący ostro na bębnach koleżka... Przepraszam za ten styl, ale granie jest autentycznie czadowe, kawałki całkiem chwytliwe i mocno rozimprowizowane a brzmienie zdecydowanie europejskie - niezbyt daleko od Deep Purple. Wcale nie czuć tutaj braku gitary! Gorąco polecam ten album, gdyż trudno byłoby znaleźć drugą taką organową orgię - na dodatek bez problemu wpadającą w ucho!