Jeden z moich ulubionych albumów i zarazem absolutny klasyk nurtu NWOBHM! To jest koncertowy, świetnie nagrany debiut zawierający dynamicznego, ciężkiego i zarazem melodyjnego rocka (albo wczesny metal), granego w trio w dość szybkim tempie - trochę na wzór najmocniejszych kawałków Status Quo na ostrym dopingu, z lepszymi partiami gitary i na nieco szybszych obrotach - z gitarowymi riffami rodem z wczesnych płyt Budgie. Płytę znam i uwielbiam od 40 lat i szczerze ją polecam wszystkim miłośnikom cięższych brzmień! Brytyjskie wydanie z 2017 roku, z dwoma bonusami, w digipaku.