Wydany w 1970 roku, jedyny za to naprawdę udany album duńskiej formacji zawierający osiem zdecydowanie progresywnych utworów opartych przede wszystkim na gęstej (momentami nieco bluesującej) grze organów Hammonda oraz świetnej grze sekcji rytmicznej. W dodatku wokalista posiadał fajny, mocny wokal przypominający nieco Arthura Browna. Gorąco polecam. Niemiecka reedycja, zafoliowana.