Jedyny (i baaardzo drogi na winylu) album amerykańskiej grupy grającej mieszankę rytmicznego garażu, wczesnej psychodelii i ballady i bazującej na brzmieniu gitar (czasem przesterowanych), organów Voxa, dobrego bębnienia i dość bogatych harmonii wokalnych. Całość brzmi bardziej jak 1966 niż 1969. Polecam.