Wraz z Laurelie, Waterloo i Irish Coffee, formacja Mad Curry należała do pionierskiej grupy progresywnych formacji, jakie pojawiły się w Belgii w samej końcówce lat 60-tych. Wydany oryginalnie w formie rozkładanego "na sześć" plakatu, jedyny album zespołu zawierał typowe dla tamtego okresu (1969-1970) jazzujące, wciąż nieco psychodeliczne, dość melodyjne, ale już zdecydowanie progresywne granie oparte na współbrzmieniu saksofonu, fletu i organów Hammonda (ale bez gitary) - wzorowane przede wszystkim na twórczości wczesnych Van Der Graaf Generator oraz Briana Augera z Julie Driscoll i Trinity. Wokalistka Mad Curry przypominała nieco bardzo popularną wówczas Julie, chociaż osobiście szybciej bym ją porównał do Carol Grimes (z Delivery) oraz do wokalistki z Julian's Treatment. Dodatkowo dołączono dwa nagrania z jedynego singla wydanego jeszcze przed realizacją albumu. To jest obligatoryjna pozycja dla wszystkich fanów starych, europejskich brzmień z przełomu dekad. Gorąco polecam!